Met de motor naar de Oekraine deeltje 3
1 augustus 2010 - Yalta, Oekraïne
Hallo allemaal,
Groet vanuit de Krim (Crimea) van Wim en mij!
Officieus hebben we ons einddoel al bereikt maar de weg terug wordt nog een
hele avontuurlijke als alles goed verloopt via Bulgarije en een zooitje andere
ex-Oostbloklanden.
In het kort hoe we zo ver zijn gekomen:
Na de zondvloed in Roemenie trokken we de volgende dag verder richting Oosten
met de eerste 100km. verschrikkelijke slechte weg maar wel heel fraaie zichten
van frisse groene bergweides, pittoreske dorpjes, agrarisch leven aan 20 km/h ipv
de gebruikelijke 140 en een fijn zonnetje. Na een tijdje waren we het geklots
moe en wonder boven wonder kwamen we toen bij een splitsing met een grotere
hoofdweg en werd het asfalt opeens nagelnieuw en bovendien met heerlijk
haarspeldbochtenwerk; lekker in de bocht liggen en genieten!
Na een tijdje scheuren werd de weg wel weer minder maar we waren al een flink
eind opgeschoven richting Moldavie, het armste jongetje van de Europese klas.
De grensovergang ging in pure Oostblokstijl met een verplichte passage langs de kassa
en na het nodige theater zwakten we eea. af tot 2 dollar pp.
Meteen in het eerste dorpje zagen de flats er al uit alsof ze 3 oorlogen te verduren gekregen
hadden maar de weg was wonder boven wonder redelijk goed te noemen.
De overnachting vond plaats in Balti in een bijna van pure wanhoop uit elkaar vallend
en vochtig ex-Soviethotel maar het stadje had wel een leuk plein met biertentjes en
een goeie pizzeria.
De volgende ochtend belandden we in Soroca, de zigeunerhoofdstad van Moldavie en
eveneens de plek waar een mooi 15de eeuws en goed bewaard kasteel uit de tijd van
Stefan Cel Mare (de vroegere heerser van de regio) te bewonderen viel. Met Oekraine
aan de overkant van de rivier hadden de zigeuners onsa qua animo weinig te bieden;
de rijke clanhoofden bouwen druk aan bakstenen huizen met de nodige protserige
afwerking maar wij hebben een beetje rondgetoerd, oa. naar een orthodox klooster
en een middagje lekker aan het lokale zwembad gelegen.
De volgende ochtend trokken we dan richting Chisinau, de hoofdstad van het land
en dat werd een beetje een deceptie: mateloos saaie stad die echter stijf staat van
de luxewagens wiens eigenaren verwikkeld zijn in 1 of meerdere erg dubieuze zaakjes...
We hebben de dag wel goed afgerond in een toprestaurant met eigen gebrouwen bier!
De volgende dag stond Odessa aan de zwarte zee als doel op het programma.
De manier om de mythische havenstad te bereiken pakte echter iets anders uit dan
gedacht. Geheel tegen onze bedoeling in stonden we vanwege slechte wegbewijzering
opeens voor de grens van de Russische schurkenstaat Trans-Dniestr (onder voetbalkenners
ook wel bekend vanwege de maffiaclub Sheriff Tiraspol die het soms tot de eindfase schoppen
in de EL-League). De conclusie na enkele keren in een Soviet tankloop gekeken te hebben en
njet op het rekest gekregen te hebben was toch echt dat we er niet door mochten en dus
via een heel lange omweg uiteindelijk in Zuid-Moldavie bij Palaca de grens overmoesten om uiteindelijk opnieuw in de Oekraine te belanden.
De grensovergang was gelukkig wel een eitje met een heel erg humoristische Oekraiense
douanedude: "anything to declare; beer, sigarets?". Ik: "no" waarop hij: "well, at least i
tried..." :-)
Zo stonden we dus weer in de Oekraiene en na een snelle rit van een uur en het nodige gezoek vonden we een prima centraal hotel in Odessa met de motoren in een afgesloten stalling; top!
De volgende dag Odessa te voet verkend: wat een waanzinnig mooie stad! Zowiezo heb je al de
havencharme met het illustere verleden, de architectuur is bovendien groots in Parijse stijl, je
hebt de Potemkin steps, een erg leuk stadsstrand en het eten is helemaal de bom.
Wie ooit een goedkoop ticket kan boeken voor enkele dagen; niet twijfelen!
De volgende ochtend was het weer quality motortime voor de laatste 450 km. richting kustlijn
van de Krim en na een vermoeiende tocht van 420 km. over zeer diverse wegen met allerhande
opstakels inclusief zo'n 15 politiefuiken zonder ook maar 1 keer aan de kant gegooid te zijn (er wordt
in het land zeer handig ouderwets met de grote lichten geseind dat het na de volgende bocht
weer zover is dus de flikken zien je knarsentandend met een slakkengangetje voorbij tuffen haha)
redden we het tot Simferopol op 30 km. van de kust.
Het restaurant in het hotel was dicht dus ons avondeten werd een combi van droge koekjes
(nog uit de tijd van WW2 volgens ons), bier en chips.
De volgende ochtend klein probleem: Wim kreeg zijn motor niet meer aan de praat; het alarmkastje
deed al enkele dagen nukkig en bleek nu de geest gegeven te hebben. Omdat zijn motor een zgn.
Spyball alarm heeft met startonderbreker is het dan ook onmogelijk om te starten.
We hebben de ANWB gebeld om de motor af te laten slepen en het alarm te ontmantelen maar
dat is lang wachten (weet ik alles van na mijn bad-trip met de Suzuki in Marokko) en dus ben ik
al vooruitgereden naar de kust omdat je beter alleen kan wachten dan met zijn 2 :-)
Mijn zoektocht naar een hotel aan de zgn. Russische riviera werd een helletocht bij 42 graden
celcius: alle budgetopties uitgeput, de kustlijn op zijn Costa Brava's telkens 5 km. haarspeldbochtgewijs naar beneden en richtingbordjes waar je vanwege de Cyrillische toestanden
niet uit wijs kan raken; je rijdt een hotel straal voorbij zonder het ook maar herkend te hebben...
Lang verhaal kort: na 7 uur taffelen en 2 kilo zweet lichter een appartementje op de kop getikt in Yalta waar half Moskou nu samengetroept zit en Wim heeft gisteren een taxi hierheen genomen
omdat zijn motor vanwege het weekend pas ten vroegste morgen ook maar in de buurt van
een garage gaat komen...
Zo, ik rond het af zonder nalezen want de tijd is bijna om. We genieten!
De foto's vind je nog steeds op: http://www.flickr.com/photos/motortrip/
Groetjes aan iedereen en tot mails!
Koert en Wim
Wanneer gaat je(jullie) volgende tripje van start?
;-)
wat spannend weer..zeker in vergelijking met hier.wij hebben er drie hele drukke weken opzitten en tellen af...nog één dagje werken, woensdag inpakken en dan weg...joepi.
en yes elisabeth heeft vandaag haar rijbewijs gehaald..goed hé.zij en heleen zijn bezig aan hun laatste vakantiewerkweek,ze tellen ook af...dan alleen nog zorgen om de blok..moet lukken.geniet nog, vele groeten en tot eind augustus
het zijn weer bijzondere verhalen maar erg leuk om te lezen , wat een pech de motor !Ien en ik gaan duimen dat het snel goed komt dus ondertussen genieten dan maar >
en Koert even onder ons , wat een heerlijk biertje die Corsendonk! echt super!
Lieve groeten van ons en nog veel plezier
Ien en Lex + die witte
Grtz