Met de motor naar de Oekraine deeltje 3

1 augustus 2010 - Yalta, Oekraïne

Hallo allemaal,

 

Groet vanuit de Krim (Crimea) van Wim en mij!

Officieus hebben we ons einddoel al bereikt maar de weg terug wordt nog een

hele avontuurlijke als alles goed verloopt via Bulgarije en een zooitje andere

ex-Oostbloklanden.

 

In het kort hoe we zo ver zijn gekomen:

Na de zondvloed in Roemenie trokken we de volgende dag verder richting Oosten

met de eerste 100km. verschrikkelijke slechte weg maar wel heel fraaie zichten

van frisse groene bergweides, pittoreske dorpjes, agrarisch leven aan 20 km/h ipv

de gebruikelijke 140 en een fijn zonnetje. Na een tijdje waren we het geklots

moe en wonder boven wonder kwamen we toen bij een splitsing met een grotere

hoofdweg en werd het asfalt opeens nagelnieuw en bovendien met heerlijk

haarspeldbochtenwerk; lekker in de bocht liggen en genieten!

Na een tijdje scheuren werd de weg wel weer minder maar we waren al een flink

eind opgeschoven richting Moldavie, het armste jongetje van de Europese klas.

 

De grensovergang ging in pure Oostblokstijl met een verplichte passage langs de kassa

en na het nodige theater zwakten we eea. af tot 2 dollar pp.

Meteen in het eerste dorpje zagen de flats er al uit alsof ze 3 oorlogen te verduren gekregen

hadden maar de weg was wonder boven wonder redelijk goed te noemen.

De overnachting vond plaats in Balti in een bijna van pure wanhoop uit elkaar vallend

en vochtig ex-Soviethotel maar het stadje had wel een leuk plein met biertentjes en

een goeie pizzeria.

 

De volgende ochtend belandden we in Soroca, de zigeunerhoofdstad van Moldavie en

eveneens de plek waar een mooi 15de eeuws en goed bewaard kasteel uit de tijd van

Stefan Cel Mare (de vroegere heerser van de regio) te bewonderen viel. Met Oekraine

aan de overkant van de rivier hadden de zigeuners onsa qua animo weinig te bieden;

de rijke clanhoofden bouwen druk aan bakstenen huizen met de nodige  protserige

afwerking maar wij hebben een beetje rondgetoerd, oa. naar een orthodox klooster

en een middagje lekker aan het lokale zwembad gelegen.

 

De volgende ochtend trokken we dan richting Chisinau, de hoofdstad van het land

en dat werd een beetje een deceptie: mateloos saaie stad die echter stijf staat van

de luxewagens wiens eigenaren verwikkeld zijn in 1 of meerdere erg dubieuze zaakjes...

We hebben de dag wel goed afgerond in een toprestaurant met eigen gebrouwen bier!

 

De volgende dag stond Odessa aan de zwarte zee als doel op het programma.

De manier om de mythische havenstad te bereiken pakte echter iets anders uit dan

gedacht. Geheel tegen onze bedoeling in stonden we vanwege slechte wegbewijzering

opeens voor de grens van de Russische schurkenstaat Trans-Dniestr (onder voetbalkenners

ook wel bekend vanwege de maffiaclub Sheriff Tiraspol die het soms tot de eindfase schoppen

in de EL-League). De conclusie na enkele keren in een Soviet tankloop gekeken te hebben en

njet op het rekest gekregen te hebben was toch echt dat we er niet door mochten en dus

via een heel lange omweg uiteindelijk in Zuid-Moldavie bij Palaca de grens overmoesten om uiteindelijk opnieuw in de Oekraine te belanden.

De grensovergang was gelukkig wel een eitje met een heel erg humoristische Oekraiense

douanedude: "anything to declare; beer, sigarets?". Ik: "no" waarop hij: "well, at least i

tried..." :-)

Zo stonden we dus weer in de Oekraiene en na een snelle rit van een uur en het nodige gezoek vonden we een prima centraal hotel in Odessa met de motoren in een afgesloten stalling; top!

De volgende dag Odessa te voet verkend: wat een waanzinnig mooie stad! Zowiezo heb je al de

havencharme met het illustere verleden, de architectuur is bovendien groots in Parijse stijl, je

hebt de Potemkin steps, een erg leuk stadsstrand en het eten is helemaal de bom.

Wie ooit een goedkoop ticket kan boeken voor enkele dagen; niet twijfelen!

 

De volgende ochtend was het weer quality motortime voor de laatste 450 km. richting kustlijn

van de Krim en na een vermoeiende tocht van 420 km. over zeer diverse wegen met allerhande

opstakels inclusief zo'n 15 politiefuiken zonder ook maar 1 keer aan de kant gegooid te zijn (er wordt

in het land zeer handig ouderwets met de grote lichten geseind dat het na de volgende bocht

weer zover is dus de flikken zien je knarsentandend met een slakkengangetje voorbij tuffen haha)

redden we het tot Simferopol op 30 km. van de kust.

Het restaurant in het hotel was dicht dus ons avondeten werd een combi van droge koekjes

(nog uit de tijd van WW2 volgens ons), bier en chips.

 

De volgende ochtend klein probleem: Wim kreeg zijn motor niet meer aan de praat; het alarmkastje

deed al enkele dagen nukkig en bleek nu de geest gegeven te hebben. Omdat zijn motor een zgn.

Spyball alarm heeft met startonderbreker is het dan ook onmogelijk om te starten.

We hebben de ANWB gebeld om de motor af te laten slepen en het alarm te ontmantelen maar

dat is lang wachten (weet ik alles van na mijn bad-trip met de Suzuki in Marokko) en dus ben ik

al vooruitgereden naar de kust omdat je beter alleen kan wachten dan met zijn 2 :-)

Mijn zoektocht naar een hotel aan de zgn. Russische riviera werd een helletocht bij 42 graden

celcius: alle budgetopties uitgeput, de kustlijn op zijn Costa Brava's telkens 5 km. haarspeldbochtgewijs naar beneden en richtingbordjes waar je vanwege de Cyrillische toestanden

niet uit wijs kan raken; je rijdt een hotel straal voorbij zonder het ook maar herkend te hebben...

Lang verhaal kort: na 7 uur taffelen en 2 kilo zweet lichter een appartementje op de kop getikt in Yalta waar half Moskou nu samengetroept zit en Wim heeft gisteren een taxi hierheen genomen

omdat zijn motor vanwege het weekend pas ten vroegste morgen ook maar in de buurt van

een garage gaat komen...

 

Zo, ik rond het af zonder nalezen want de tijd is bijna om. We genieten!

De foto's vind je nog steeds op:  http://www.flickr.com/photos/motortrip/

 

Groetjes aan iedereen en tot mails!

 

Koert en Wim

 

 

 

Foto’s

6 Reacties

  1. Bart:
    2 augustus 2010
    ik duim ervoor dat Wims motor weer snel op de been is. Leuk om jullie verslagen te lezen. Geniet nog van de oostblokwegen en tot binnenkort!
  2. Arno:
    2 augustus 2010
    Idd, altijd weer leuk om je reisverslagen te lezen!
    Wanneer gaat je(jullie) volgende tripje van start?
    ;-)
  3. Johan:
    2 augustus 2010
    Erg jaloers om je verhalen!
  4. Kathleen:
    2 augustus 2010
    hoi koert,
    wat spannend weer..zeker in vergelijking met hier.wij hebben er drie hele drukke weken opzitten en tellen af...nog één dagje werken, woensdag inpakken en dan weg...joepi.
    en yes elisabeth heeft vandaag haar rijbewijs gehaald..goed hé.zij en heleen zijn bezig aan hun laatste vakantiewerkweek,ze tellen ook af...dan alleen nog zorgen om de blok..moet lukken.geniet nog, vele groeten en tot eind augustus
  5. Lex & Ien:
    4 augustus 2010
    Hoi Koert en Wim,
    het zijn weer bijzondere verhalen maar erg leuk om te lezen , wat een pech de motor !Ien en ik gaan duimen dat het snel goed komt dus ondertussen genieten dan maar >
    en Koert even onder ons , wat een heerlijk biertje die Corsendonk! echt super!
    Lieve groeten van ons en nog veel plezier

    Ien en Lex + die witte
  6. Jeroen:
    8 augustus 2010
    Hey Koert, leuke verhalen uit het oostblok. Alhoewel ik niet zo snel geneigd ben daar naar toe te gaan, maken je verhalen me wel enthousiast. Helaas heb ik geen motor maar wellicht kan ik die van Wim lenen. :-) Have fun.

    Grtz